RSS


[ Pobierz całość w formacie PDF ]

Po tej krótkiej wycieczce w niezbadane jeszcze rejony przekazów myśli i potencjalnych możliwości
ludzkiego mózgu powróćmy do współczesności.
Nie jest już tajemnicą, że w listopadzie 1962 r. w National Radio Astronomy Observatory w Green Bank w
Zachodniej Wirginii spotkało się na tajnej konferencji jedenastu wybitnych przedstawicieli nauki. Jej
tematem było istnienie pozaziemskich istot inteligentnych. Uczeni  wśród których byli dr dr Giuseppe
Cocconi, Su-Shu-Huang, Philip Morrison, Frank Drake, Otto Struve, Carl Sagan oraz laureat Nagrody
Nobla Melvin Calvin  uzgodnili na koniec posiedzenia tzw. Równanie Green Bank. Zgodnie z tym
wzorem tylko w naszej Galaktyce znajduje się każdorazowo do 50 milionów różnych cywilizacji, które
bądz same próbują nawiązać z nami kontakt, bądz oczekują na znak z innych planet.
Człony równania Green Bank uwzględniają nie tylko wszystkie wchodzące w grę aspekty, ale uczeni podają
dla każdego członu dwie wartości: dopuszczalną według obecnej wiedzy wartość normalną oraz 
minimalną.
N = R+ f ne fl fi fcL
p
A oto znaczenia poszczególnych elementów równania:
R+ przeciętny wskaznik nowo powstających każdego roku gwiazd, podobnych do naszego Słońca,
f odsetek gwiazd, na których może istnieć życie,
p
ne przeciętna liczba planet, które obiegają swoje słońca w ekosferze i tym samym według naszych norm
spełniają warunki niezbędne do powstania życia,
fl określa odsetek uprzywilejowanych planet, na których rzeczywiście rozwinęło się życie,
fi określa tę część  ożywionych" planet, które w okresie istnienia ich słońc zaludnione są przez istoty
inteligentne dysponujące zdolnością do samodzielnego działania
fc podaje odsetek planet zamieszkanych przez istoty inteligentne mające już rozwiniętą cywilizację
techniczną,
L określa czas trwania danej cywilizacji, gdyż tylko dwie bardzo długo istniejące cywilizacje mają szansę
spotkać się przy olbrzymich odległościach w Kosmosie.
Jeżeli pod wszystkie parametry tego równania podstawi się absolutnie najniższe wartości, to
N = 40
Jeśli jednak wezmie się dopuszczalne wartości maksymalne, to
N = 50 000 000
Fantastyczne równanie z Green Bank wylicza zatem dla naszej Drogi Mlecznej w najmniej korzystnym
wypadku 40 inteligentnych wspólnot, szukających kontaktu z innymi istotami obdarzonymi inteligencją.
Najśmielsza możliwość podaje 50 milionów obcych społeczności, czekających na znaki z Kosmosu. Dla
wszystkich rozważań z Green Bank podstawą nie są warunki aktualnie panujące, lecz biorą one za punkt
wyjścia liczbę gwiazd Drogi Mlecznej od początku jej istnienia.
Jeżeli zaakceptuje się równanie opracowane przez naukowy trust mózgów, to należy przyjąć, że przed
setkami tysięcy lat istniały już cywilizacje pod względem technicznym bardziej rozwinięte od naszej. Jest to
okoliczność, która wspiera naszą teorię o odwiedzinach kosmicznych  bogów" w zamierzchłej przeszłości.
Amerykański astrobiolog dr Sagan zapewnia, że istnieje czysto statystyczna możliwość, iż przedstawiciele
pozaziemskiej cywilizacji mogli odwiedzić Ziemię przynajmniej raz w ciągu jej dziejów. U podstaw
wszystkich rozważań i przypuszczeń mogą się kryć fantazje i życzenia, natomiast równanie z Green Bank
pozwala obiektywnie obliczyć liczbę gwiazd, na których możliwe jest życie.
Nowa dziedzina wiedzy, tzw. egzobiologia, znajduje się właśnie w stadium powstawania. Nowe nauki
zawsze z trudem zdobywają sobie uznanie. Egzobiologii trudniej przyszłoby walczyć o uznanie, gdyby
osobistości cieszące się już ugruntowanym poważaniem nie zajęły się zawodowo tym obszarem badań,
skierowanym na życie pozaziemskie. Cóż mogłoby lepiej dowieść powagi nowej dyscypliny, niż lista
nazwisk zaangażowanych w nią osób:
Dr Freeman Quimby (szef programu egzobiologii w NASA), dr Ira Blei (NASA), dr Joshua Lederberg
(NASA), dr L. P. Smith (NASA), dr R. E. Kaj (NASA), dr Richard Young (NASA), dr H. S. Brown
(California Institute of Technology), dr Edward Purcell (prof. nadzw. fizyki na Uniwersytecie Harvarda), dr
R.N. Bracewells (Radio Astronomy Institute Standford), dr Townes (laureat Nagrody Nobla w dziedzinie
fizyki z 1964 r.), dr J. S. Szkłowski (Instytut im. Sternberga w Moskwie), sir Bernard Lovell (Jodrell Bank),
dr Wernher von Braun (szef programu rakiet Saturn w USA), prof. dr Oberth  nauczyciel von Brauna,
prof. dr Stuhlinger, prof. dr E. Snger i wielu innych.
Nazwiska te przydają wiarygodności tysiącom egzobiologów na całym świecie. Pragnieniem wszystkich [ Pobierz całość w formacie PDF ]
  • zanotowane.pl
  • doc.pisz.pl
  • pdf.pisz.pl
  • cherish1.keep.pl