[ Pobierz całość w formacie PDF ]
Felix Hemmerlin — zamkni ty z powodu swych demaskatorskich pism, zmar w lochu klasztoru
franciszkanów), który przebywaj c w Baden ko o Zurychu, kaza sobie sprowadzi dwie dziewki (wielu
przebywaj cych tam zakonników i zakonnic kultywowa o zwyczaj wspólnych k pieli nago), a potem
wykrzykn : „Przekl te pokusy! W a nie teraz ich nie ma!" (Cyt. za Mehnert 149). Kto wie, jak d ugo ju (i
jeszcze) ów stary opat zmuszany by do konfrontacji z sensem znakomitej sentencji o penisie, pochodz cej od
Hugona do w. Wiktora: „Ten cz onek cia a tak niewiele s ucha rozkazów duszy, e czasami nie rusza si , gdy
ona chce, a cz sto rusza si , gdy ona tego nie chce" (de sacramentis 1, 8, 12)
43. Obszernie Ahlheim, Kreuzziige 339 i d.
44. Bauer, Das Geschlechtsleben 85 i d. Mehnert 158 i d.
45. Bauer, tam e
46. Zarz dzenia pochodz ju od Pachomiusza. Por. Schiwietz 185. Zockler 205. Grutzma-cher 137,
tutaj cytat
47. Bened. reg. c. 22; Chrod. Regu a canonico-rum c. 3; Syn. Tours (567) c. 14; Syn. Pary (1212) c.
21; 4. Lateransyn. (1215) c. 14
48. Ju w fakcie bycia „dla siebie", czy te „mi dzy sob ", mnichów i mniszek widzi Karl Barth
„zamaskowany" i pierwszy krok na drodze do „jawnego" homoseksualizmu. Por. tak e Bauer, Das
Geschlechtsleben 80
49. Heussi 228. Griitzmacher 136
50. Leist 29 i d., 33, 23
51. Vita Platonis c. 4. Hilpisch, Die Dop-pelkloster 19 i d.
52. Druga regu a, Regu a 15. Balthasar 249
53. Bauer, Das Geschlechtsleben 86
54. Borneman I 290, 90. Plack 110 i d. Comfort, Der aufgekliirte Eros 29
55. Por. Borneman I 296, 331. Diihren II 354
56. Borneman 1141; II 498 i d. Jeszcze w XX w. egzaltowane dzieci katolickie bij si pokrzywami, by
si „umartwi ". Por. Fonseca 130
57. Hyde 77
58. Frusta 158 i d.
59. Statuty Towarzystwa Jezusowego, Szósta cz
, Balthasar 318
60. Frusta 120
61. Tam e
62. Borneman I 141. Dalej Schjelderup 59
63. Frusta 119
64. Tam e 121 i d. Orthographie der heutigen angepaBt
65. Stern I i II 222. Por. tak e 205 i 149
66. Tam e 142 i d.
67. Tam e
68. Tam e I 107
69. Tam e 148 i d. Por. tak e Winter, RuBland und das Papsttum I 255
70. Stern 142
Rozdzia 13
1. Bauer, Das Geschlechtsleben 74
2. de corr. eccl. c. 23. Mehnert 139
3. Frischauer, Mora 26
4. Weber, M. 276. Grupp II 326
5. Cyt. za Bauer, Das Geschlechtsleben 84
6. Biicher 24 i d. Cook 223
7. Cook 222
8. Mcn/.el II 247
9. Cyt. za Schiwielz III 274 i d.
10. Aug. mor. eccl. 68
11. Nov. 133. Grupp I 140
12. Diepgen 1 173
13. Cyt. za SteingieBer 27
14. Schubert I 61. Por. tak e Grupp I 142
15. Bauer, Das Geschlechtsleben 28 i d. Tego samego autora, Deutsche Frauen 84 i d.
16. Syn. Aachen (836) c. 14; Syn. Sens. c. 4 i d.
17. Syn. Valladolid (1322) c. 13
18. Syn. Pary (829) c. 46; Syn. Halberstadt (1408) c. 8 zaleca kara wi zieniem wizyty duchownych w
klasztorach e skich. Por. tak e ustalenia podj te przez Syn. Par. (1248), a skierowane przeciw wybrykom
zakonnic
19. Teresa VI 218 i d.
20. Por. tam e IV 345
21. Tam e III 545, 547 i d.; IV 346 i d.
22. Sess. XXV. c. 5 de regular
23. Kober, Die Suspension 341 i d.
24. Waach 104 i d.
25. Bas. reg. fus. 33, 154. Cyt. za Hilpisch 11
26. Ambr. Expos. in Luc. 7, 86
27. Cyt. za Ries 274
28. Schiwietz I 185
29. Vita Alypii c. 18 i d.
30. Basil. reg. brev. 220; 109 i d.
31. Hilpisch, Die Doppelklóster 19
32. Jednak e pó niej powstawa y jeszcze gdzieniegdzie klasztory podwójne; ostatni przypuszczalnie w
XIV w.: Hilpisch, Die Doppelklóster 19 i d., 24
33. W wiekach VI-XII w Hiszpanii klasztory podwójne powstawa y cz ciej ni gdzie indziej i
nierzadko przyjmowano w nich m czyzn, kobiety i dzieci. Wydaje si , e Ko ció irlandzki, za o ony w
po owie V w. przez w. Patryka, w pierwszych pokoleniach sk ada si wy cznie z klasztorów podwójnych,
kierowanych przez onatych biskupów-opatów, którzy yli z kobietami i wieckimi „ogolonymi od ucha do
ucha". W Anglii zjednoczonemu konwentowi zakonników i zakonnic przewodzi a przeorysza. W Niemczech,
gdzie klasztory podwójne istnia y nad Mozel , Jeziorem Bode skim, nad Chiemsee (w tym ostatnim nast pi
podzia w 894 r. na m ski i e ski klasztor Chiemsee), instytucje tego rodzaju bardzo rozkwit y i by y tak
popularne, e wbrew wszelkim ko cielnym oporom, przetrwa y do XVI w. Pó niej przej o j wiele zakonów
m skich, ale te i kobiety zacz y wkrótce ci y ku zwyczajom klasztorów m skich. Prawie wszystkie opactwa
benedyktynów i kanoników regularnych
w Niemczech po udniowych, Austrii i Szwajcarii mia y w pobli u konwenty e skie: Hil-pisch, Die
Doppelklóster 33, 54 i d., 60 i d., 66, 80 i d. Zockler 279 i d., 382 i d.
34. Regu a ordinis Sempringensis VI. c. 6 i d., c. 17, 24, 20
35. Cyt. za Diihring I 69 i d.
36. Syn. Elvira (306) c. 13. Por. nast pnie Syn. Tours (461) c. 6; Syn. Vennes (465) c. 4; Syn. Lerida
(524) c. 6; Syn. Orleans (538) c. 16. Zob. tak e Feusi 100, 134, 166 i d.
37. Syn. Tol. c. 16 i d.
38. Hilpisch, Die Doppelklóster 6 i d. Steingie-Ber 24. Por. tak e Schiwietz I 241, Przyp. 2. Leipoldt,
Schenute 143, 155
39. Hilpisch, Die Doppelklóster 54 i d. Por. tak e Zockler 279 i d., 389. Syn. Rouen c. 10.
40. Syn. German, c. 6. O innych karach przewidywanych za stosunki seksualne zakonnic por. np. Poen.
Bedae 2, 10; Poen. Egberti 5, 4; 2, 3; Poen. Sang. trip. 3 — jest to zazwyczaj siedem lat pokuty
41. 10. Syn. Tol. c. 5 i d. Por. tak e Feusi 134, 99
42. Por. Frischauer, Mora 26 i d. Bauer, Das Geschlechtsleben 30 i d. Marcuse, L. 248. Dalej
Eppelsheimer I 141. Kindlera Litera-turlexikon I 1965 39, 2039
43. Syn. Elvira c. 13, 27
44. Feusi 164. W tej sprawie Bonif. ep. 53 ad Cuth.
45. Cyt. za Mehnert 104
46. Bauer, Das Geschlechtsleben 28 i d. Tego samego autora, Deutsche Frauen 84 i d. Jednak e do [ Pobierz całość w formacie PDF ]